Γέρος για Ροκ, νέος για θάνατο - 1997


Στίχοι:  
Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική:  
Ian Scott Anderson

Κοίτα κοτσίδα ο γέρος
και σαν τη Σφίγγα ερμητικός
με το κρανίο στην αγκράφα

Μπύρες χτυπάει στη μπάρα
μες το σκοτάδι
έξω απ’ το μπαρ,
ο ήλιος ντάλα.

Τρελοπροφήτης κι από πάνω
σαν το τρελό του Άκη Πάνου
μόνο που αυτός ακούει Έλβις.

Ξώραφες τσέπες διπλά γαζιά
κι όλο το αίνιγμα
καλέ μου
που ‘χουν τα βρέφη του πολέμου.

Γέρος λοιπόν για το ροκ εν ρολ
και για τον θάνατο
παιδάκι αθώο ακόμα.

Πού πήγαν οι φίλοι;
άνοιξαν σπίτια
βγάλαν κι αμάξι με κουκούλα.

Πάντοτε ακούνε τα "μπλε καστόρια"
τι τραγούδι
απ’ τα ηχεία στην πισίνα.

Μα τα δικά τους
τα φορεμένα εκείνα
τα ‘χουν πετάξει στα σκουπίδια.

Σάββατα ταβέρνα,
στο τένις κλαμπ τις Κυριακές
κεφάλια μέσα τη Δευτέρα.

Γέροι λοιπόν για το ροκ εν ρολ
και για τον θάνατο
νέοι κι ανώριμοι κι αυτοί.

Τώρα για δες του γέρου
με μηχανή φουριόζα
μες στο λυκόφως να μουγκρίζει.

Πατάει διακόσια
τα φορτηγά κορνάρουν
ξένος αέρας αναβλύζει.

Αίμα γαλάζιο
φουλ μπριγιαντίνη
το ξωτικό που τραγουδούσα

Τρέχει και κλαίει για της ζωής
τη γλύκα
στο ραντεβού με τη νταλίκα.

Γέρος λοιπόν για το Rock & Roll
και για τον θάνατο
παιδάκι αιώνιο θα `ναι πάντα.